Rodzicu:
-
Przed pójściem dziecka do przedszkola kompletuj razem z nim wyprawkę (kapcie, plecaczek itp.) i ciesz się, że będzie z niej korzystać w przedszkolu.
-
Rano, przed wyjściem do przedszkola staraj się tak zorganizować czas aby mieć chwilę na przytulenie dziecka i powiedzenie mu „kocham Cię”. Dziecko powinno bez pośpiechu rozpocząć swój dzień. Pamiętaj, że twoje dziecko robi wszystko dużo wolniej niż ty, a poganianie go powoduje stres. Dlatego lepiej wstań parę minut wcześniej i szykujcie się do wyjścia w miłej i spokojnej atmosferze bez pośpiechu.
-
Kiedy żegnasz się ze swoim dzieckiem w drzwiach przedszkola bądź uśmiechnięty i spokojny, bo z twojej twarzy maluch szybko potrafi wyczytać niepokój, dobre i złe emocje. Twój stan psychiczny może udzielić się maluchowi. Jeżeli zobaczy, że jesteś przejęty, sam też może zacząć panikować. Da mu to podstawy do myślenia, że przedszkole to coś strasznego, skoro nawet rodzice są przejęci. Niech pożegnanie będzie krótkie i radosne z twojej strony - przedłużanie pożegnania wzmaga w dziecku negatywne uczucia. Dziecko 3-letnie charakteryzuje niestabilność uczuć, płacze a za chwilę jest wesołe i świetnie się bawi. Nauczycielka na pewno będzie wiedziała co zrobić, aby na buźce waszego maluch zagościł uśmiech.
-
Dobrze jest, jeżeli dziecko do przedszkola odprowadza rodzic, który jest bardziej stanowczy i opanowany. Dziecku łatwiej przyjdzie wtedy rozstanie.
-
Jeżeli dziecko płacze podczas rozstania, nie zawstydzaj go dając za przykład dzieci, które nie płaczą. Zaakceptuj ten płacz dziecka i potraktuj go jak naturalną, zdrową reakcję na nową sytuację.
-
Nie zabieraj dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu, jeśli zrobisz to choć jeden raz, będzie wiedziało, że łzami można wymusić wszystko.
-
Nie zaglądaj do sali po pożegnaniu, by sprawdzić co robi dziecko, jeżeli dziecko to zauważy, to resztę dnia spędzi przy drzwiach, bo skoro rodzic raz zajrzał to może zrobi to jeszcze raz.
-
Pozwól zabrać dziecku ze sobą do przedszkola coś z domu np. ukochanego misia, to pomoże dziecku w adaptacji, stworzy poczucie bezpieczeństwa.
-
Zawsze po powrocie z przedszkola poświęć swojemu dziecku chociaż 30 minut czasu. Bądź wtedy tylko dla niego.
-
Jeżeli masz taką możliwość przez pierwszy tydzień albo nawet miesiąc, odbieraj dziecko zaraz po obiedzie a potem kiedy nie będzie już rozpaczać wydłużaj czas pobytu dziecka w przedszkolu.
-
Zawsze mów dziecku kto i o której po nie przyjdzie (po obiedzie, po drzemce…).
-
Zawsze dotrzymuj słowa danego dziecku. Jeżeli chcesz być wiarygodny, to nigdy nie rzucaj słów na wiatr. Składaj dziecku tylko takie obietnice jakich jesteś w stanie dotrzymać. Dziecko powinno być pewne, że może na tobie polegać. Jeżeli powiesz, że odbierzesz je zaraz po obiadku, to musisz to zrobić. W ten sposób zapewniasz swojemu dziecku poczucie bezpieczeństwa.
-
Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiadało, co się wydarzyło w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres.
-
Poprzez bawienie się z dzieckiem w „przedszkole” możesz przedstawić dziecku zalety pobytu w przedszkolu.
Na podstawie literatury i doświadczeń własnych opracowała psycholog Agnieszka Szatkowska-Paterek
Bibliografia:
M.Rzadkiewicz Mamo, tato! Idę do przedszkola. Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, 2006
E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej się rozwijających. Warszawa Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, 2008
J. Friedl Moje dziecko idzie do przedszkola. Kielce wyd. Jedność, 2001
M. Biała Przedszkolaki.Co każdy rodzic i nauczyciel wiedzieć powinien. Warszawa Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna, 2008
Agnieszka Ziajka-Piontek Trzylatek idzie do przedszkola. Jak pomóc mu zaadaptować się w nowym miejscu. w: ” Edukacja w przedszkolu”, kwiecień 2009, RAABE