Z ŻYCIA MIESZKAŃCÓW,
CZYLI CODZIENNOŚĆ CUDOWNIE SZARA
Jednym z postulatów najgłośniej artykułowanych przez osoby niepełnosprawne jest apel o normalne, pozbawione pryzmatu niepełnosprawności traktowanie. To co dla osoby zdrowej jest szarą, często przesiąkniętą rutyną i nudą tzw. prozą życia, dla osób niepełnosprawnych bywa wymarzonym rodzajem egzystencji. Właśnie to bywa dla nich normalnością, właśnie tego chcą i takiego wsparcia oczekują. I w mieszkaniu treningowym to właśnie mają.
W dni powszednie mieszkańcy wstają ok. 6.00, po porannej toalecie przygotowują i spożywają śniadanie. Następnie opuszczają mieszkanie i udają się do szkoły, Warsztatu Terapii Zajęciowej bądź pracy. Wracają po 15.00, przygotowują i spożywają obiad, w razie potrzeby udają się na zakupy. Później odpoczywają, każdy na swój sposób. Następnie jest czas na porządki w pokojach, we wspólnych częściach mieszkania, dbanie o teren wokół budynku, itp. Potem relaks przed telewizorem, ćwiczenia w siłowni, spacer, dart, piłkarzyki, bilard czy surfowanie po internecie, w zależności od upodobań. I wieczorem kolacja, toaleta, znów czas wolny, a od 22.00 cisza nocna, nie oznaczająca bynajmniej konieczności snu, bo to ludzie dorośli, śpią ile potrzebują.
W soboty jedni udają się do swoich domów rodzinnych, inni zostają. Ci, którzy zostają w mieszkaniu mają możliwość dłuższego snu, wypoczynku, ale sobota to również czas na gruntowne porządki i prace wokół budynku. Niedziela natomiast to przede wszystkim wypoczynek, relaks, spacery, udział w mszy świętej, niedzielny obiad i ładowanie akumulatorów na kolejny tydzień. Cudowna szara rzeczywistość.
_800x531.JPG)
Ta szara rzeczywistość niesie za sobą różnorakie problemy. Jak wszędzie zdarzają się nieporozumienia, konflikty, problemy finansowe i inne problemy normalne w relacjach międzyludzkich. Tutaj w razie niemożności ich samodzielnego rozwiązania wkraczają terapeuci-asystenci, bądź rada terapeutyczna.
_800x600.JPG)
Mieszkanie treningowe jako przedsionek tzw. mieszkalnictwa treningowego ma wyłowić spośród osób niepełnosprawnych wspieranych przez MSPDiON te, które w przyszłości mają szansę przeskoczyć etap wyżej, gdzie wsparcie terapeutyczne będzie jeszcze mniejsze.
przejdź do:
<<< strona poprzednia strona następna >>>